Baþlar yürek sancýsý, gönle düþer hatýra. Kan aðlarken gözlerim, kaplar ruhumu yara. Bakmadan gözlerime çekip sevdamý dara Geçtin gittin vefasýz ama sensiz olmuyor.
Nasýl býraktýn beni, gözyaþlarýmý yakýp Zavallý toy yüreði boynu bükük býrakýp O yaðmurlu mevsimde son kez ardýna bakýp Kaçtýn gittin vefasýz ama sensiz olmuyor.
Hani zalim sevgili, nerde ahdine vefa? Ömür meyi tükendi, sürmeden bir dem sefa. Gönlümün bahçesinde çýldýrtan bin bir cefa, Saçtýn gittin vefasýz ama sensiz olmuyor.
Yýllar geçti hayalin gitmedi dimaðýmdan. Nice güller boy verdi sevdalý topraðýmdan. Hoyrat bir yel misali dalýmdan yapraðýmdan, Biçtin gittin vefasýz ama sensiz olmuyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet öztürk m. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.