Yaþatýyor mahþeri rýzandan uzak Sýðýnýyorum sana af eyle Ey kimsesizlerin kimsesi Sunulan aþk bu kadar sancýlý mý Geceden gündüze inatlar baþlar Derin uykular bu denli sancýlý mý Gözyaþý kabrimin
Hani hep bir ümit vardý Sevgiyle çelik çomak oynayan Býkardý dað örtüsü çið damlalarýyla Yüzünü yýkar havlusunu doðan Güneþte arardý mil çektim Gözlere yinede görüyorum Körlük yeni baþladý kalp Gözüyle görenlere muhtacým
Gözyaþý kabrimin Topraðýn bitmeyen rüyasý senin Elinde kurutulan insan selinde Þifaný ara acýmanýn ötesindesin En azýndan fatiha gözyaþý benim Gözyaþý kabrimin.
Ýbrahim KANDAMAR 29.12.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi hüzün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.