Dalgalara býraktým kendimi yorgun bedenimi Oradan oraya kayalara vura vura Vurdular beni kýyýya Parça parça ettiler bedenimi
Lal oldu dilim birden Kulaklarým saðýr Çekiyorum sensiz bil ki kahýr Bu yürek sana hafif bana ise aðýr geldi Artýk taþýyamayacaðýmý anladým Zorda olsa sevda yükümü Hafifletmeyi öðrettin
Anýlarým canlandý birden gözümde Acýyla kývrýlan Bir tebessüm oluþtu dudaklarýmda acaba Piþmanlýk mý duydum Asla Mutluluk sandýðým mutsuzluklara Ömrüm mutluluða aç sana hasret Gözlerim ise uykuya Gecenin hazza bürünmüþ örtücü sessizliðinde Sýcaklýðýnda uyumayý Ateþinde yanarken sönmeyi Ve senin yokluðunda var olmayý öðretti
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.