izlerken gelen kardeşlik

günler, üçüz çocuklar olarak doðar

sancý;
kaðýt üzerine bitiþen harflerle gelen eylemsizlik
mat himayelere miras kalýnan iç direniþin mermileriyle vurur
pususunda uyuyan renkli devrimcileri
postallarým kar sýðýnaðý kentlere
var. sýzýnýn incelikleriyle türeyen lehçe

avuntu;
ellerimin papirüslerinde saklanan hikaye benimdir
yazgýma baþýndan beri sahip çýktým, düzeltmeyerek hatalarý
saklý korularda alýnan, bir öðle vakti nefesiyle doluþan suskunluk
benim hiç dilim olmadý
hayatýn güzel ve bipolar annesi

çözülüþ;
antik tanýmlarla dünde kalan zamirler
anýlarýn fillere benzeyen devrik lideri- kim ikame eder aslýnýn yerine?
yüzüm yadlarda kalan replika, renksiz ve tedirgin ve melankolik
sözleri, hep kalýn çiziklerle yaralarým kuytusunda
geriye doðru hiç dönemedim ben,
ikizlerimi baþkalarýna benzeten kargýþ
kifayelerle korunan kardeþlik mezhebiyle evrili

Sosyal Medyada Paylaşın: