İnsaf ve Duygu!

Ýnsafsýzdan insaf beklemek boþa!
Duygusuz olanlar feryadý duymaz.
Masumun çýðlýðý iþlemez taþa;
Taþ kalpli olmayan, tek cana kýymaz.

Taþlara taþ atmak elbet nafile
Bir yolda yürünmez hainler ile
Laf anlatmak çok zor, susmaksa çile
Yiðit olan doðru sözünden caymaz

Haksýzlýða susmak kimin iþidir?
Vahþeti seyreden korkak kiþidir
Ahmaklar ne görür nede iþitir
Görgüden yoksunlar, kurala uymaz.

Her meslekte çýkar, çürümüþ koza
Bunlar seçilmezse kurt düþer tuza
Kalýcý bir temel kurulmaz buza;
Zemini saðlamsa o bina kaymaz.

Adamýna göre deðiþirse suç,
Bu bakýþ açýsý daha da korkunç.
Adaletten uzak olan bir sonuç;
Günü kurtarsa da, Hak onu saymaz.

Cehaletten gelir haddini aþmak
Nefsine yenilip, kabýndan taþmak
Ýnsana yakýþmaz doðrudan þaþmak;
Eminim, þaþanlar mutlaka aymaz.

Yüzsüzler piþkindir, sözle yýldýrýr
Hiç utanmaz testisini doldurur
Açgözlüdür her tarafa saldýrýr;
Dünyayý yese de, pis nefsi doymaz.

Vicdansýza kalkan olsan ne olur!
Gün gelir, mutlaka belasýn bulur
Mazlumun hakkýný zalimden alýr;
Mevlâ zulmedenin yanýna koymaz.

Mehmet Postallý / 2018
Sosyal Medyada Paylaşın: