Bugün yine uykudan sana uyandým Anne.
Ölüm ne demek Anne, yastýk var mý baþýnda.
Bilmem ki yokluðuna nasýl dayandým Anne?
Makber karanlýðýnýn sevabý var taþýnda.
Cehennem ateþini çoktan aldý yüreðim.
Memleket gibi yoksul, mahzun kaldý yüreðim.
Nihavent bir þarkýnýn rast perdesi olmuþum.
Neva perdelerini anarak yaþýyorum.
Þu dünyada sevdamý, aramýþým bulmuþum.
Ama "anam" deyince, dolup da taþýyorum.
Bir sevda ateþinde huzur buldu yüreðim.
Memleket gibi yoksul, mahzun kaldý yüreðim.
Ben de "þu gökyüzünü hep maviye boyarým."
Gecenin karanlýðý "þiirin rengi" olur.
Yýldýz yýldýz ýþýtýp, hilalini koyarým.
Birden o zifir gece gündüzün dengi olur.
Bir sevdamla, bir senle þiir oldu yüreðim.
Memleket gibi yoksul mahzun kaldý yüreðim.
Saklarým gözlerimin hüznünü nazlý yardan.
Ýncitmeden dokunur, gönül koymaz nazýma.
Aðlamak kolay deðil, anacým gizli yardan.
Biraz içimi çeksem gözü deðer gözüme.
Yoksa þimdi okyanus, deniz, seldi yüreðim.
Memleket gibi yoksul, mahzun kaldý yüreðim.
Özlem miydi içime, çöken yürek yarasý?
Kul Fikret "sevgili kul," Yüce Allah katýnda.
Güldürüyor yarinin, gözlerinin karasý.
Mekaný cennet de kal, yüce Allah katýnda.
Bu sabah hem aðladý, hemde güldü yüreðim.
Memleket gibi yoksul, mahzun kaldý yüreðim.
Mehmet Fikret ÜNALAN
29 Kasým 2018 Saat 14.45
Güzelçamlý/Kuþadasý/Aydýn