ŞİİRLERİN İLHAMI

Süsle-dikçe þiiri, þýmarýr mý bilemem,
Aðladýðým görünmez, þiirlerim gülünce.
Nede güzel söylemiþ,ben þairim diyemem,
Belki de bu ilhamdýr, güzel þiir görünce.


Nezaketin çok ballý, adý güzel fesleðen.
Bu ne hoþ bir nazire, gül verelim þiirce,
Ruhlara koku saçan, gönüllerin çiçeði,
Burada ilham verir, gözler yüze gülünce.


Þairler ilham alýr, þiir demler gönülden,
Ömür’e ömür katar, baharlý çiçeklerden,
Þiir olur dökülür, yüreklenen dillerden,
Þiirler ilham olur, göze akar gülünce.


Bir daha görülür mü, ay yüzün çiçekleri,
Þiir olur da uçar, göðün gül melekleri,
Kafiye uyak onun, yükselen merdiveni,
Gönüllere doluþur, hasret kokar gülünce.


Uçuþan duygulardýr, bereket harmanýn da,
Birikir pýnarlarda, çaðlar hoþ sedalar da,
Duyan duymayan bakar,dalarým sevdalara,
Yýkýlýrým yürekten, sulu bir göz görünce.


Duygular düþünceler, coþarsa lirik anla,
Aþký gönül sýzlatýr, pastoral duygularla,
Destan olan tarihin, öðren epik umutla,
Öðretir sana bunu, didaktik söz olunca.


Beni mýsralarýnda, hece hece anlatsan,
Manzume bir þiirle, ruhuma bir üflesen,
Kýsacýk zihaf olsan, içimde þiirlerden,
Arada bir yoklasýn, duygularýn olunca.


Bir yakýlsa bu gönül, tacý gül olur bana,
Hatýrasý yücedir, elbet gülecek yüzü,
Ondan ötesi var mý,çölde güzel bir vaha,
Þairler göremedi, üzüldüler bir daha.


Ýmgeler ve si mgeler, þiirin dudaklarý,
Hüzünlüdür bahçesi, solarsa yapraklarý,
Hatýrlatýr eskiden, inleten þarkýlarý,
Bir saba makamýdýr, anlatýr duygularý.


Anlayan anlamýþtýr, gül bahçesinde gülü,
Bana hiç anlatmayýn, acýlar dolu ömrü,
Þiirler bir çiçektir, hoþ tutar gönülleri,
Söyledim iþte gitti, kimse kýrmasýn beni.


Ahmet KARA
Sosyal Medyada Paylaşın: