Cemâlini Esirgemez Hak Ömrüm
Nasýl olsa geçicisin bu handa
Elbet birgün biteceksin, çek, ömrüm
Kimse yoksa yâren diye yanýnda
Gözyaþýný damarýna dök ömrüm
Gönül kuþu yanar kendi derdine
Çeker gider bakmaz bile ardýna
Hâlden bilmez gam bindirir sýrtýna
Gün güne çoðalýr sende yük ömrüm
Atýldýkça yüreðine çizikler
Seyre durur etrafýnda tuzluklar
Nemalanýr senden kaný bozuklar
Biraz daha diþlerini sýk ömrüm
Þad olmadý deli gönül coþmadý
Kýrk kazanda kaynasa da piþmedi
Rüzgâr olup yâdellere koþmadý
Þükür etki saðlam imiþ kök ömrüm!
Her gün bin kez inme inse de cana
Gidecek liman yok kýyýdan yana
Gün gelir ödülü verilir sana
Ya sabýr çekerek boynun bük ömrüm
Düþünme Þinel’im; ne olur diye
Azýðýn bol olsun, götür hediye
Kul hakkýyla etme caný tasfiye
Cemâlini esirgemez Hak ömrüm
DÖNDÜ DEMÝR ÞÝNEL ÞÝÝRLERÝ ÝÜREÐÝN SESÝ’NDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.