Sevdasý ateþmiþ hasreti alev
Öldürüyor beni bakarken güzel
Pervane misâli yakýyor teni
Öldürüyor beni bakarken güzel
Ay’dan ýþýk alýp bürünür Renge
Seyrine dalýnca bozulur denge
Kendimden geçerim baþlarým cenge
Öldürüyor beni bakarken güzel
Kýlýç gibi keskin zar gibi ince
Aklým üþütürüm onu görünce
Ýçimde doyumsuz hazzý verince
Öldürüyor beni bakarken güzel
Gözleri Elâ’dýr kaþlarý kalem
Kirpikleri ok’dur dudaðý alem
Benim bu halimden ne bilsin alem
Öldürüyor beni bakarken güzel
Tabib el vuramaz yara derinde
Gizli gizli kanar durur yerinde
Oda birgün sever günün birinde
Öldürüyor beni bakarken güzel
Söyleyin güzele durmasýn gelsin
Ondan baþkasýný Durak neylesin
Ýsterse benimle gönül eðlesin
Öldürüyor beni bakarken güzel
Durak YÝÐÝT
GçnüllerinÞairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.