Har eyledi yokluðun seninle yeþeren þu gönlümü Yeþerttikçe yaktýn yaktýkça yeþerttin ömrümü Ýsmini duyacak herkes söylediðimde son sözümü Gideceðim belki de, býrakacaðým dünümü Hayatým ESip geçecek bir film þeridi gibi Göremeyeceðim belki ömrüm boyunca gözlerini Gözlerinin aynasýnda aþkla bakan gözlerimi Sen’li yaþamadan sensiz, ömür bitecek belki Gözlerinsiz veda edeceðim bu dünyaya Aþka aþýk öleceðim, ve hasretli vuslata... Belki de ben dünyanýn bir ucunda Senin ellerin baþkalarýnýn avucunda Anlamayacaksýn bile dünyamý deðiþtirdiðimi Duyamayacaksýn son nefesimde bile andýðým ismini
Bir çift göze hasret sayýyorum günleri... Vuslat mý? Dünyada olmadý, mahþerde belki!
Sosyal Medyada Paylaşın:
enskca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.