Benim canım Efendim
Küçücük bir çocukken anneye hasret kaldýn
Ebva’da boyun büküp gözyaþlarýný sildin
Hüzün seylaplarýna ilk kez o zaman daldýn
Caným kurban sana benim caným Efendim
Bir gül goncasý iken Rabbin himayesinde
Ebedlere uzanan ömür sermayesinde
Büyüdün elçi oldun rahmetin gölgesinde
Caným kurban sana benim caným Efendim
Türlü türlü çileye cefaya göðüs gerdin
Yaradanýn uðrunda canýný öne serdin
Neyin var neyin yoksa Hakkýn yolunda verdin
Caným kurban sana benim caným Efendim
Topuklarýn þiþerdi kullukta en öndeydin
Sabýrda metanette þükürde en zirveydin
Ýnananlar içinde her zaman en gözdeydin
Caným kurban sana benim caným Efendim
Ümmetin hayrý için sýkýntýlar yaþadýn
Kundakta bir bebekken ümmetini diledin
Miraca çýktýðýnda ümmetini istedin
Caným kurban sana benim caným Efendim
Selva Durmaz Emir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selva Durmaz Emir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.