Ve akþam oldu. Yine yalnýzsýn üstelik Ömer Altýntaþ! Desene yine cüzdanýnda ki nostaljiye kaldýn. Kenarlarý buruk ve soluk bir fotoðraf... Bir vakit gömleðimin sol cebinde taþýrdým seni. Uzun bir süre dayandý ve en sonunda eskidi gömleðim... Þimdilerde ise cüzdanýmda taþýyorum artýk. Her neyse yine sensiz akþam oldu ya iþte... Ne fark eder ki?
Fotoðrafýna bakýyorum da þimdi gözlerin diyorum bir o kadar mavi ve masum eþþek... Yanlýþ anlama! Dünyanýn en güzel gözleri eþþekte deðil mi? Neyse saçlarýn... Bana bunu yapmasan. Biliyorsun geceler çok uzadý... Eskiden bakýnca hemen uyurdum... Þimdi aksine fotoðrafýna bakýnca uyku girmiyor gözlerime. Her þey biraz eksik sevgilim... Biraz yarým, biraz yanýk... Biraz aðlýyor, biraz daðýnýk... En çokta benim sol yaným. Bak saatler bile uyudu artýk. Saat iki buçuk... Hadi cüzdanýma gir uyuma vakti artýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Altıntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.