GÖÇ MEVSİMİ

Kýyýsýndan usulca þu resme dalýp gitsem
Dedemin radyosunda uþþak þarký baþlasa
Tebessümle hayatta gözlerine seyitsem
Gün ufka demirlese ve zaman yavaþlasa…

Sevdanýn topraðýnda katýþýksýz bir sevi
Kerpiç deðil sevgiyle ördüðüm bu aþk evi
Yapýlmayý beklesin yýðýnla ev ödevi
Kim aldýrýr dünyaya kapýsýndan dýþlasa?

Baþýmda kavak yeli eserken ýlýk ýlýk
Henüz gönül kapýmý çalmamýþken ayrýlýk
Dilimden düþmez adýn dudaðýmda bir ýslýk
Ezgilerle yoðrulsa, akýl fikri boþlasa…

Alnýmda alýn yazýn, içimde dinmez sýzýn
Yoluna kurban diye þu ömrü akýlsýzýn
Derken hava patlasa bir yaz günü ansýzýn
Yüzümü damla damla yaðmurlar alkýþlasa.

Benimle bir uçardý benimle bir solurdu
Kýrlangýçlar, leylekler; iklimler yer bulurdu
Hayallerim göçmese, göçmese ne olurdu?
Razýydým tüm kâinat yüreðimde kýþlasa.

31.10.2018
Salih ERDEM

*****************************************************************
Seyitmek: Koþmak
Hayat: Genellikle köy ve kasaba evlerinde, üstü kapalý, bir veya birkaç yaný açýk sofa
******************************************************************
Sosyal Medyada Paylaşın: