SEN AĞLAMA

sen ,ey gözlerinden gülümsemeyi öðrendiðim varlýk
sen ,benim yeþil kanatlý meleðim
yüreðime ördüðüm koza senin.
pembe pembe uç
alabildiðine enginlerine yüreðimin,

kalbimde açan papatyalardan usare topla,
menekþelerin taç yapraklarýnda dans et
avut yapraklarýnda gönlünü,gönlünce
yada;
aðla içinden baðýra baðýra...
kahrettiðin kadere veda mendilleri sallayarak,
büyüttüðün sevgileri adressiz denizlere döktüðüne yan.
sen,ey gamzelerinde öksüz çocuklarýn barýndýðý liman
sen yorgun simitçilerin
kana kana su içtiði pýnar,
sen en ayaz gecelerde yüreðimi okþayan Melek
sen aðlama ne olur
ümitsiz koyma,bahar fesleðenlerinin su beklediði gibi
seni bekleyenleri.
Sen aðlama,gölge gelmesin buðulu gözlerine
hazan mevsimlerinden.
Kederlenme dayanamam,
hele gözyaþlarýna, asla

býrakýrým vallahi kendimi;
bende boþaltýrým,
saçlarýný ýslatýrým saðanak saðanak.
gamzelerinin kovulmus çocuklar gibi mahzun durmasý içime batar.,
sen aðlama
uzat ellerini haziran mavilerine
gök kuþaðýndan renkler beðen.....
uzat ellerini bebeðim en bilinmezlerine Asuman’ýn,
yýldýzlarý sulayalým sevgi ýrmaklarýyla.
bereket bereket çiçek aç biraz
sen,ey gözlerinde gülümsemeyi öðrendiðim varlýk
gül biraz,
sen aðlama ýþýklarýn sönmesin,
Mutlu ol biraz.
Sosyal Medyada Paylaşın: