HÜZÜNLE DOSTLUĞUMA DAİR

Tebessüm yüzümde eðreti durur
Çehremin doðuþtan süsüdür hüzün
Her akþam hasretle kapýmý vurur
Bende misafirin hasýdýr hüzün

Girer baþköþeye serer postunu
Gece sessizliði örter üstünü
Bizim evde bulur yitik dostunu
Benden gayrýsýnýn küsüdür hüzün

Bir söz söyleyecek olsam yanýnda
Kýzar kaþlarýný çatar anýnda
Bilmediðim bir hâl var lisanýnda
Sanki ötelerin sesidir hüzün

Varýnca sessizlik artýk demine
Yavaþtan baþlarýz keder cemine
Teþbihte hata yok tamý tamýna
Baþýmýn püsküllü fesidir hüzün

Üç öðün yediðim azýktýr bana
Bir gün de demez ki yazýktýr bana
Býrakýp da gitmez sadýktýr bana
Bahtýmýn kalkmayan sisidir hüzün

Kaldýrsam altýnda o var her taþýn
Ne etsem çýkamam içinden iþin
Uðruna ruhumda batan güneþin
Gönüllü düþtüðüm pusudur hüzün

Dostluðumuz öyle kavi erenler
Ne tipi ayýrýr ne de boranlar
Bizi böyle sýký fýký görenler
Sorarlar Mülkî’nin nesidir hüzün

Aslan AVÞARBEY (Mülkî)
26.11.2018 - Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın: