Kim küsebilir kadere daha yaþamak varken usulca Kim nefes almaya kýzabilir sevmediðine nefes oldu diye Kalbin bir derya umman dünya dehlizlere kilitleme Kýzma kendine baþaramadýn diye Baþaramamak baþarmanýn kardeþidir Sabýr onlarýn baþ baþkomutaný neden görmedin Yine gözlerini kapattýn kör baktýn her yeri karanlýk gördün kýzdýn Yaslan sabýr’a uzan üzerine bak dünyaya Ýzin ver girsin karanlýk dünyana ýþýk olsun Þahlansýn götürsün kýzdýklarýný gülümseyenleri getirsin Býrak seni okusun sen onu oku yeterlidir Bu þiirde böyle ne düz nede hecelidir gülümsetenlidir Gülümsetenlidir derken þairleri de kattým içine dip not olsun Þiiri sevmeyenlere de beðenmeyenlere de kapak olsun Þiirimi deðil yanlýþ anlaþýlmasýn maksat belli olsun Kalem çekilsin benimle bir kenara okuyanlarý seyretsin Ben gülümsetmeye fena yakalandým sizlerde ben gibi yakalanýn Birazda siz katkýda bulunun hemen arkanýza yaslanmayýn Mehmet Aluç-Âþýk Gülveren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Gülveren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.