BİR ANI Kİ İÇİMİ SARAN

Tut ki bir Ýstanbul akþamýný yaþýyoruz ;
Ben ,sana dertlerimi anlatmaktayým hüzünle ,
Yokluðunda çektiðim acýlarý , sensizliði...
Ve ,acýlara yenilgiyi çaresizlik içinde.

Tut ki sen bana gelmiþsin , hiç ayrýlmayacaðýz ;
Ben , sevinç gözyaþlarý döküyorum alabildiðine,
Ve akþam oluyor , farkýnda deðiliz zamanýn...
Kan rengine bürünmüþ deniz.

Kan rengi çaylarýmýzý yudumluyoruz ,
Bir þarký yükseliyor dalgalar arasýndan :
(Akþamýn olduðu yerde bekle diyorsun ,)
(Gelmiyorsun...)

Tut ki hayal etmiþiz bütün bunlarý,
Hayaller beni býrakýp gitmiþ.
Sensiz kalmýþým yalnýzlýðýmla baþ baþa,
Yýkýlmýþlýðýmý anlatýyor þimdi þarkýlar...
Her naðmede sen varsýn.

Suskunluðum yýkar ,parçalar...
Gecenin bir yerinde umutlarý ,
Kör bir býçak oturur yüreðime ,
Küfürler yaðdýrýrým bu akþam...
Sensizliðime.
Sosyal Medyada Paylaşın: