SON GÜZ GİBİ GÖNLÜM

Son güz gibi gönlüm güneþ, kýraðý,
Hangi saban açtý derin karýðý,
Ar etmesem çoktan giycem çarýðý,
Leyla gözlerine kurban olduðum.

Uzaklaþýp durma geri üç adým,
Hevesim kalmadý kaçýyor tadým,
Ömrümde yalnýzca sendin muradým,
Gizlice saçýndan teli yolduðum.

Sen de arzuladýn gizliden içe,
Bazen umarsýzca saymadýn hiçe,
Çok zorladýn viran gönlümü göçe,
Sonbahar da çiçek gibi solduðum.

Yüreðini sevdim ta! can özünü,
Gönlünden lütf’olan o gül yüzünü,
“Aþk ki cennet kokar” diyen sözünü,
Dilinden dökülüp bende bulduðum.

Mümin der ki artýk bitti geliþin,
Hayatýma ahenk, rengi veriþin,
Buðulu gözlerle tatlý gülüþün,
Kelam denizine her an daldýðým.

251118 Mümin ÜSTÜN

Sosyal Medyada Paylaşın: