-BİR GÜNÜN ANISINA-
öðretmen dediðimde o an uyanýr hislerim
can annem ve paþa babam gönül köþemde sim
general paþa bendim onun nazarýnda elbet
ancak paþa babam diye sevdim ben onu hep
yadýrgar mýydý o üslubu rahmetli?
elbette!
büyük olan oydu küçük ben çünkü
paþa olmak açýktýr ki bana düþerdi
denge biraz bozuktu görünen o ki
annem paþa oðlum derdi bana
padiþah nesli de der miydi?
þüphesiz!
kadýn olduðu için paþalýktan yýrtardý
kontrolü kaybetmezdi açýkçasý
disiplini, sistemliliði onda gördüm ilk ben
uygulamazdým o ayrý dava
onun oðlu olduðumdan uygulamazdým oysa
ondan aldýðým elektrik ters baðlantýlýydý bende
denklemin diðer tarafýna geçen sayýnýn hükmüyle
cebri olana meyletmedim görünen o ki
demokratik adamdý babam benim
öyleki benim anlamamý, idrak etmemi isterdi
kafa basmazdý bunlara o vakitler halbuki
biraz gelgitliydim galiba
kalorifere kafayý çarptýðým günün anýsýna
alnýmdaki sýfýr alýn yazýsý mý ne?
sinmiþ ruhuma bir seher vaktinde
otoriter yönetimler gibiydi sevgili annem
kurallarý hiç bitmez, iþlerdi her dem
benim iyiliðim içindi her þey
gökkuþaðý misali sýmsýcak bir dünya
ben anlamazdým o ayrý mânâ
iki ayrý dünyaydý annem babam
ondan mý iki arada bir derede halim?
mumla ararým o dünyayý þimdilerde bazen
tana ermek misali bir rüyadan süzülen
varlýklarý harcýmda kuþkusuz her dem
harcým mý ki baþka türlüsü hem?
L.T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.