bir aþkýn kusuratý kaldý bende el yordamýyla sayýlmýþ iki kýrýk kalpten arta kalan gözyaslarýmýn hesabýymýþ
mahsere tereddüt bakarsýn ellerine sýgar mezopotamya ne zaman niksarýn yesiline takýlsa aklým ozaman anlarým meraký yenik bir çografya
otlukbeli bir þavastan mercidabýk bir seviþme açýlan kapýlara inat kapanan yüzlere nefretle yýkýyorum lidyalýlardan kalanlarý ama biri benim cebimde
istila edercesine giriyorum bir kente elimde yuzyýllar öncesinin mogol akýbeti ve yüzümde yerel bir gülümseme
o zaman seviyorum iþte düþlerimdeki yýkýk pencereden ve hep gülüyorum gelenlerden gidenlerden arta kalanlara ne kalýyordu ki ok kalbimin üstüne ben gidenin býraktýgý külde
bir aþkýn küsaratý kaldý bende el yordamýyla sayýlmýþ
gitme demek için bilerek býrakýlmýþ
biliyormusun
her giden mülteci kalýr gittigi yerde her gelense yagmacýdýr hepten yüregime
bari sen gitme
Sosyal Medyada Paylaşın:
benerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.