Sesim sana ne kadar uzaklýkta Ya nefesim... Hayatýmýn en karanlýk gecesi Yýkýmlar,kýrgýnlýklar içinde Bir an bin parça olmuþ sanki
Öyle yerlere senle savrulduk ki Öyle derin izlerle Öyle aynaya boþ bakarak Düþünüyoruz Suçlu kim diye Ama.... Ayna sana suçlu kim demez ki Ýç sesin söyler Bu yanýlgýlarla dolu hayatta Rüzgarlarda neden savrulduk biz?
Þimdi... Tüm cümlelerim suskun Toz bulutlu Kaleme sarýldým yanlýzlýðýmla Yazma tutkumun vazgeçilmezi Düþ önüme Yolumuz uzun Gidelim uzaklara Sonra beni bana býrak Þair kesilen yüreðimde Kimsesizliðimde...
Sevay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.