ÖĞRETMENİM
ÖÐRETMENÝM
Geleceðe yürürken sendin benim yoldaþým,
Daha ilk günden beri vefalý arkadaþým.
Benim güneþim oldun; karanlýklarý deldin,
Ufuklarý gözeten, þevkle esen bir yeldin!
Ýrfan meþalesiyle yürürken adým adým,
Bana yol gösterendin, sendin kolum kanadým.
Bir anne baba gibi, hep þefkatle yaklaþtýn,
Kalplere varmak için, tüm engelleri aþtýn.
Yüreklerde yer ettin, kazandýn gönülleri,
Emeðine denk gelmez, dünyanýn ödülleri.
Gördüðünü bilmeyen, bilgiye muhtaç bendim,
Düþmaným cehaleti, senin sayende yendim!
Senle daðýlýverdi, umutsuzluk dumaný,
Baþarýnýn timsali, gönüller kahramaný!
Geleceðimiz olan, nesle þekil verensin,
Gözlerindeki aþký; o ýþýðý görensin.
Anlatamam seni ben, buna yetmez sözlerim,
Öðrendiðim her harfte, umut dolar gözlerim.
Nasýl ödenir bilmem, üstümüzdeki hakkýn,
Ýftihar edeceðin; aydýnlýk günler yakýn.
Sana sonsuz þükranlar, teþekkürlerim benim,
Sen hakkýný helâl et, helâl et öðretmenim!
…/
BÜTÜN ÖÐRETMENLERÝMÝZE ÝTHAF OLUNUR…
Mahmut KILIÇOÐLU
Fon resmi: pixabay.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Kılıçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.