ayrýldýk dedimse öldük demedim ama ölmekten beter miyim beterim galiba... o ayrý
yahu kýrýntýsýnda bile olsa fakirin ekmeðineydi uzanma telaþým telaþýma deðil di utanmýþlýðým ki sevmekten neden utanayým ölmeye bir sen, bir yaþamak daha varken
mavi dedik, umut bildik bastýk baðrýmýza her geçen gün daha da soldu klorak kývamýnda bir leðene basmýþçasýna neyse..,
/
umuda peronlaþtýkça gidesim “otur oturduðun yerde yine yalnýzlýða kesilecek biletin” diyor kalasým ki kalmalarýmýn gitmek olduðunu bile bile
beni, ben bile anlamýyorken bir de sensizliði düþün gidiþine attýðým her voltanýn kendine dönüþünü düþündüðün gibi
neyse, ilk deðildi bu suyuna yangýn oluþum ilk deðildi endamýna içmeden sarhoþluðum gece ki gölgem kadar yasakken bana sakýn ola bir güzellik yapýp düþlerime uðrama…
ilhanaþýcýkasýmikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.