Varmışı bir yokmuş

Varmýþý bir yokmuþ

Yürüyorum
Öyle kendimden bi haber
Sere serpe boþ ve amaçsýz
Ýçinde acý sözler

Sanki bir gecekonduyum
Harap bitkin dökük
Sýrlý

Duvarý örüyorum
Çatý yýkýlýyor üstüme
Onarýp döþüyorum kiremitleri
Elektrik tesisatý kopuyor, baðlýyorum
Musluk kýrýlýyor, prizler bozuk

Nereye el atsam aðrý sýzý
Kendi içimde duramýyorum
Ev deðiþtirmek taþýmak kolayda
Kendini nereye taþýyýp deðiþtireceksin
Dünya mý deðiþtireceksin

Beyaz bembeyaz
Bir kýþ manzarasýnda öyle uzakta
Aðaçlar yapraksýz rüzgâra emanet
Bacadan duman tütse de içi buzdan
Ev
Sessiz sakin

Uzakta kocaman bir þehir
Iþýklar içinde binalar renk renk cümbüþ
Kulaklarýmda kahkahalar çocuk sesleri
Ýçinde ben

Saçlarýný çekiyorum
Yüzü kavlak sümüklü bir kýz çocuðunun
Annesinin cavlak çýðýrtkan sesi yýkýyor ortalýðý
Büyüyorum ölüme
Ne üste var ne baþta
Öyle fukara

Aðýr aðýr adýmlarla
Zamanýn kanadýndayým
Zaman dörtnala


Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın: