Ne geçti eline arkamda gelme deyip Bir gülümse dedim de gülümsemeyip Daðlar mý yýkýldý baþýna ne geçti eline Sen canýmda bir cansýn caným demeyip
Yüreðime hançeri saplayarak kaný akýttýn Elimi kolumu söz zincirleriyle baðlattýn Dünya senin mi oldu mücevherleriyle Sen yaþarken aldýðým nefesimsin demeyip
Ben sana canýmsýn caným demedim mi? Sen yaþarken aldýðým nefesimsin demedi mi? Benim ne dað baþýma yýkýldý ne de fakir oldum Sen bana bunlarý neden söylemdin gülümseyip
Vazgeçtim bülbül konmasýn artýk tek dalýma Aklým geldi artýk sen giderken benim baþýma Kadir kýymet bilmeze kýymet vermek gitti zoruma Sen bana duymak istemediklerimi söyledin isteyip
Gülveren’im artýk bakma geriye önüne bak Terk edeni unut artýk mutluluðu baþýna tak Kadir kýymet bilmezi artýk kor alevlerde yak Sen seni candan seveni ara bul canýmsýn deyip
Mehmet Aluç – Âþýk Gülveren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Gülveren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.