Belki sen değişirsin

Çok deðiþtim...
Göremiyorum bir daðýlýp sonra biraraya gelen
Bulutlarla kuþlarý eskisi kadar
Ha kurudu ha kuruyacak bir nehir gibi durgun sanki gökyüzüm...
Aynadaki büyümenin hayali ve heyecanýný da...
Kimsesiz bir kýyýya dalgalarýn umarsýzca vurmasý gibi
Hayatýn tekrar tekrar vurduðu soðuk acýlarýndan artýk yorgun düþmüþ yüzüm...
Kim bilir zamaný yavaþ yavaþ geçen üzüm taneleri gibi
Solgun bakýyor belki de iki gözüm

Tamam çocuk deðilim
Ama bu ben deðilim...


Ben seninleyken deðiþmedim...
Yokluðunda ciðerlerime bile dolan zifir gecede bile
Yýldýzlarla yakamozlarý hemen oraya toplayýp,
Varlýðýný derinden hissettiðim an
Elinden aþkla tutup coþkuyla koþuþturduðumuz yer
Yüreðimdeki ayaklarýmýn bastýðý yeryüzüm...
Sadece çerçevelenip duvara asýlan
Ya da masabaþýnda bir albümde birbirine sarmaþ dolaþ olan fotoðraf karelerine baktýkça deðil
Seni özledikçe her þeyi unutup
Kapýsýný içerden kapadýðým ruhumun odalarýndaki hayalinle gülüp eðleniyor benim yüzüm...
Ve hiç umudumu kaybetmeden
Özümün dalýnda yeniden can bulacak çiçeðimi hep gözlüyor iki gözüm

Ben kendimdeyim sen kendinde deðilsin
Çünkü sen bendesin ben sende deðilim
Ve hiç deðiþmeyeceðim
Belki sen deðiþirsin...
Güray Gökkaya

Sosyal Medyada Paylaşın:

gokkaya.guray Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Hayatımın en güzel şiiri Hüzünlü bir şiir Kanatları birbirine benzeyen kuşlar Koruyan özne olmak zarar veren özne olmamak Özlenen Sevgili Hayatta hiç kimse senden değerli değil unutma Gidenler ve geride kalanlar Boşverin gitsin! Bir çocuğun gözyaşları ne renktir Öylece özlüyorum