doðduðun anda yazýlmýþtýr fermanýn, ona ölüm de derler bir nevi gerçeði yalanýn, fark etmez ne kadar geçse de zaman, býrakmaz seni yapýþýr yakana geldimi o an,
aðlamak sýzlamak beþ para etmez artýk ilk adýmýný atmýþtýr ebedi yalnýzlýk ister siyah de istersen karanlýk ne iþe yarar bu saatten sonra piþmanlýk keþkelere de sýðýnmak bir nevi þartalanlýk,
gitmek gelmek kadar o kadar doðal fark etmez yedirsen de onca bal bedende ki can lafta dinlemez desende kal yemez ister padiþah ol ister kral,
insanoðlu insan pazarsýz bir çarþý hakikatýn yoktur bir karþýlýðý sanmalarla dolu bir ömür sancýsý, doðumu herkesin baþýna gelen sonsuzluðun katmerli kancasý...
* Berlin , 21.11.2018 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.