Ben en ücra kýyýsýndayým karanlýðýn Yüzüne mavi düþsün gündüzler sana kalsýn Nefesimi kessin bahtýma esen rüzgar Yüzüme sarý düþsün hüzünler bana kalsýn
Ben enkazýnda kalýrým da bu aþkýn Sana toz konduramam Gözlerin deðmeyince yürek yangýnýma Denizleri döksem söndüremem
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.