Suratýný asma, daima gül renginde yüreðime dökül. Günde kalýr acýlar, ister ki gönül herþey aydan ayla, güneþten gün olsun.
Ömür bir nefeslik, ne kadar az olsa da mutluluk hayatýna yaymalý. Aþk var, tüm duygulardan beyaz yaþýyorsa bir insan bunu nimet saymalý.
Yaz, çiz, oku, düþün; yaþamak bu deðilse bile akýl ve kalbe besindir. Ýnsan; biraz balçýk biraz su Doðanýn kendisi gibisindir.
Niye kader diye kederlenmek, herþeye boyun eðmek yakýþmaz, baþkaldýr! Baktýn olmuyor, ruhen sýkýþtýn köþeye seni üzen ve sýkan ne varsa rafa kaldýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZLIM CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.