AŞK ZEHRİNİ İÇTİM ARDINDAN (394.)

Yýkýldý yarýnlarým umut kalmadý
Kapandým iç dünyama ruhum daraldý
Bu gün dünden daha da beter haldeyim
Hasta düþtü bu gönlüm nardayým narda

Neden seven gönüller acý çekerler
Umudun baharýný yaþarken beden
Hayaller gerçek olsun ecel gelmeden
Seven gönüllerde yalnýzlýk neden

Her þeyimi uðruna feda etmiþtim
Koca bir ömür bitti boþa geçirdim
Dünde kaldý huzurum bu gün ýstýrap
Mutluluk bu kalbime yalancý serap

Ne çaresini buldum ne kapý çaldým
Gönül feryadýmý hep sessize aldým
Zaman harcadý beni ömrüm kýsaldý
Sen gidince ardýnda hayalýn kaldý

Kýrýldý umutlarým kuru dal gibi
Her þey hayal oldu sahte fal gibi
Sensizliðe bu gönlüm dayanamadý
Ruhum aþkýn zehrini içti ardýndan



Fatma Ayten Özgün











































Sosyal Medyada Paylaşın: