Ne yana baksam o var, gece gündüz aklýmda; Gülü gördüm dikeni görmedim, göremedim. Sandým tüm güzellikler toplanmýþlar saklýmda; Kalbe verdiðim sözde durmadým, duramadým.
Gönlüm kör karanlýðýn sýrlarýný yazarken, Onu karþýmda buldum yalnýzlýkta gezerken. Gözlerdeki gülüþün gizemini sezerken, Kalbindekini þerre yormadým, yoramadým.
Gözlerinden gözüme ýþýklar saçýyordu, Gönlünün sýrlarýný sormadan açýyordu, Ben ona yaklaþtýkça o benden kaçýyordu, Hatasýný yüzüne vurmadým, vuramadým.
Yýllar yýlý sevilmek aþkýyla yanýp durdum; Gece gündüz adýný hasretle anýp durdum; Her sevgilim diyeni sevgili sanýp durdum; Ben kýrýldým kalbini kýrmadým, kýramadým.
Gönlün gözü kör iken görünmüyor gerçeði; Aþkta sýnýrý varmýþ, ne kadardýr ölçeði? Ey Coþari! Bu muydu yüreðinin çiçeði? Bu soruyu kendime sormadým, soramadým.
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.