DUYDUM Kİ, YAR BENİ..(544)

DUYDUM KÝ, YAR BENÝ..(544)

Ne güzeldi sevmek hem de sevilmek.
Duydum ki, yar beni uzaða koymuþ.
Hoþ gelirdi sesi hem kahkahasý.
Duydum ki, yar beni uzaða koymuþ.

Seviyorum dedim tek adaydý bu.
Hayat türkümüze tek gýdaydý bu.
Ýkinci bahar da son sevdaydý bu.
Duydum ki, yar beni uzaða koymuþ.

Çýkmaza düþmüþüm neyi söylesem.
Tutulmuþtur nutkum nerde ne desem.
Yine de sevmeye amel eylesem.
Duydum ki, yar beni uzaða koymuþ.

Öyle her güzele gönül gitmiyor.
Seviyorum demek aþka yetmiyor.
Bitti demekle de sevda bitmiyor.
Duydum ki, yar beni uzaða koymuþ.

Dilbazdýk söz ile sevdalanmýþtýk.
Ýkimiz bu aþka çok inanmýþtýk.
Sonsuzluða doðru gider sanmýþtýk
Duydum ki, yar beni uzaða koymuþ.

Dert bu mu demeyin içimiz yanar.
Yüreðimiz ateþ gönlümüz kanar.
Yitik Ýlhan yine yarini anar.
Duydum ki, yar beni uzaða koymuþ

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 19/11/2018 Pazartesi
Yayýn : 20/11/2018 Salý
www.edebiyatdefteri.com/siir/1198952/

Sosyal Medyada Paylaşın: