Ýlk vahiy ile baþladý gözlerimin ýþýðý,
"Oku" diyordu Yaradan
Bir emirdi bu gözlerimin altýndan gönlüme kayan
Harf harf dokurken yüreðimi öðretmen
Ýçimin kör lambalarý aydýnlanacak kendiliðinden.
Vazifesi: Öðretmek ilimi kara tahtanýn önünde
Elindeki ak tebeþirle,
Günden güne gözlerimzin önünde, aðardýðý saçlardan
Kara talihime ýþýk tutacak bir telde ben olayým ne olur !
Bir gün konuþmamanýn verdiði keder,
Bu buðulu gözlere bir yaþ yeter .
Yanýma gelip sýr verdiðiniz öðütler,
Bir ömür boyu unutamayacaðým kader,
Sizin yolunuza bir zerre toz olsam bana yeter.
Ýlk gününün heyecaný hâlâ gözlerinizde,
Dört tarafý taþ çevrili bir köy okulu
Sýcak kalbimizle ýsýttýðýnýz günlere,
Bense bir vefayla baktýðým o güzel gözleri nasýl öderim bilemem.
"Bir harf öðretenin kýrk yýl kölesi olurum"
Sizin öðrettiðiniz bilgiler için bir ömür boyu köleniz,
Emrinize ram olurum.
Ama, siz köle deðil saygý istersiniz , Kemâl’e eriþmiþ,âlim istersiniz
Ýþte! Benim Gayem : "Ýkra" ile baþladý edebî bir kutlu yol sizin ardý sýra gelen
Bilgiden mahrum bilgiye muhtaç çocukluk, gençlik ...
Anadolu’nun her tarafýnda
Ýlimi ilmek ilmek ören öðretmenler
Hilali , yýldýzý onlarýn ak saçlarý
Gülüþleri güluþlerimiz ; yüreðimde açan gül demetleri "al"ýn sýcaklýðý
Tek bir bayrak altýnda biz Anadolu çocuklarý !
Fatma Gül KA*(KASIM 2018)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.