ZOR SORU

Bu gün Nisan yaðmurlarý ýslatýrken yüzümü ;
Semalara uzun uzun bakarken gözlerim,
Neden yaratýldýðýmý sormak geldi birisine ...
Güzelken dünya bu kadar ,
Yaþamak ; her þeye raðmen güzelken ...
Ya, yarattýðýn mevsimlerin ?
Her biri , bir baþka alem,cennet iken,
Baharýn da yeþil cennetler var...bin bir türlü
Renklerin içinde coþar ýrmaklar.
Engin denizlerin masmavi atlas ,
Mavi gök yüzünden nurlar yaðar dünyana :
Gökte Kabe ,yerde Kabe,
Dönüyor durmadan; lebbeyk lebbeyk diyerek...
Bir melekler ordusu ...
Ýþte, her þey güzelken sormak geldi...
Sen , Rabbime ;
Günahlarla gelsem sana, affedermisin beni de :
Sen Rahman sýn , biliyorum sen Tevvap sýn affedersin.
Seversin hep kullarýný ,
Sevdiðin Habibin için.
Çünkü senin sevgin þevkatin,bir anne þevkatinin üstünde.
Ey yaradan aþýkýným senin.

Ýþte her þey güzelken bu kadar ,
Sormak geldi sen yaradanýma :
Neden yaþ gözlerimde,neden hep acýlar ,
Hiç bitmiyor ,býrakmýyor yakamý ?
Bir sebep vardý yaratýlmamýzýn ;
Eðer ki yaratmasaydýn
Yüce peygamberi de,
Biz de olmazdýk, biliyorum...
Sebep güzel...sen güzelsin
Sen aþk sýn yaradan.
Dünyanýn bin bir türlü mutluluðunda :
Unuturduk seni...sanýyorum ben !
Seni buldu Mecnun ; ayrýlýðýn acýsýyla,
Yanarken çöllerde...
Leyla aþk çöllerinde ararken Mecnunu
Seni buldu...gerçek aþkýný Leyla !
Ey Allahým ; at beni de çöllere,
Yanayým aþkýn ile ...
Acýlarým ; kýzgýn çöllerinde
Belki yanar kül olur...
Ya da senin aþkýn ile,yanan bu kul
Sana gelir , nur olur.
Sosyal Medyada Paylaşın: