Bak sevdalým yine yaðmurlu bir gündeyim, Hani o çok sevdiðimiz güneþli bir günde çiseyen yaðmur Güneþ… Yaðmur… Ve sen… Islanmak vardý þu an yanýmda olsan Son zerre mize kadar. Islanmak vardý; Yaðmurun kokusu, topraðýn kokusu ve senin kokun. Her bir damlanýn temas ettiði sen.. Duþün sevdiceðim, o damlanýn güzelliðini Teninden düþmemek için harcadýðý çabayý, Yer çekimine inat býrakmak istememesi, Ama istemese de düþmeye mecbur çünki Benim sana tutkunluðum gibi oda topraga sevdalý, Ama düþmeden bana býraktýðý en büyük miras Teninin kokusu… Ýçimi çekiyorum, Sen yoksun ve Ben seni özlüyorum…
13.02.2007 Cem Murat SELVÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
CemSELVI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.