Sanki sen! Harami bir gülüþün girdaplarýnda Elini taþýn altýna koydun… Düzelsin diye bu sular/ Donmasýn diye yazgýn… Kuþlar kanatsýzda uçsun diye Mavi ipeklerden kanat gerdin Yosun tutmuþ bu coðrafyanýn Tellerine…
Ve bil ki; Sen ölme diye kuzum Sen ölme diye ciðerparem Sevdalar ölüyor bu iklimde Yüreklerini çakýl taþý etmiþ Ve ceplerine seksek doldurmuþ Çocuklar ölüyor…
Kýz çeler! Bir avuç harfe muhkem Saçlarýnda al yazmalý analar var Maviþ gözlerinde güneþin toyu O dik erkeksi duruþ babadan Babadan çalým dikleniþlerin Rüzgâr huyu…
Ve sözlerinde betim göllenen Þairler öldü bu iklimde/ Nazým gibi Arif gibi
Ve bir açmaza sürdüler sözlerini Yüreklerini izlerini bin aðacýn dalýna
Toplayýn çocuklar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.