Beton yýðýnlarýnda boðuldu tutsak düþlerim
Gözlerim dönülmez yollarda aðladý
Dönmedi bir türlü giden yolcularým
Hasretin haresi yüreðimi daðladý
Anladým ki yalnýzým, yapayalnýzým..!
Güze döndü bir yüzüm bak gör yine
Sararan her yapraðýn solgunluðu benzimde
Son sözüm serilirken yerden yerlere
Düþlerimi bilinmez boþluða saldým
Geçtiðim tüm hayaller
Kim vurduya gitti Anne..!
Sorma;
hep yanlýþ gidenlerin ardýndan koþtum
Bilirsin "geçmiþ" geçmiþtir iþte
Faydasý da yok geç kalýnmýþ feryadýn
Zaten neye yarar iþ iþten geçince
Yoruldum ben, çok yoruldum Anne..!
Çýð gibi düþerken ümitsizliðim üstüme
"Yeter" dedim yeter! yetmedi Anne..!
Geceler derdim oldu, geceler yasým
Yarýnlar bir bir küstü kaderime
Aþaðýlýk seviþler doldu yýllarým
Virane anýlar yazdýlar sýzlayan yüreðime
Hiç unutmadým, unutmam Anne..!
Acýlarýn gözdesi oldum git gide
Bir nefeslik ömrümü çaldýlar Anne..!
Parçalanmýþ bir hayattý benimkisi
Can kýrýklarý dolduran içime
Ne soðuk bir veda ne de sahte merhaba
Yüreðimi verince topraða
Kahrolasý yaþananlar
Þükür ki bir daha olmayacak Anne!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.