Sunduðun o gülde dikenler varmýþ Ýçine dýþýna kin nefret dolmuþ Hatýr gönül nedir hiç öðrenmemiþ Hoþgörü variken bu gaflet neden Ýyi bil ki eden kendine eder
Buketlerde çiçek dolu sanmýþtým Canan gibi yürektende sevmiþtim Bir gün olsun kimsey incitmemiþtim Mutluluk varilken bu gaflet neden Unutma ki eden kendine eder
Hüsrana uðrattýn bilmem ki neden Dal budak açmýyor diktiðin fidan Böyle dostluk olmaz gafletten uyan Yarýn çok geç olur bunu bilirsin Yapa yalnýz karanlýkta kalýrsýn
Bülbül ötmez gül açmýyor baðýnda Mutlu olamasan gençlik çaðýnda Kýn tutanlar huzur bulmaz ömründe Son piþmanlýk fayda etmez bilirsin Yapa yalnýz bir köþede kalýrsýn:
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevrettin uludağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.