Bir þeyi anladým ki Ýnsan hep ayný yerinden kýrýlýyor Dilinde bazen mýsralar kanýyor O kadar varlýðýn içinde yokluða dalarsýn Ýstesende duygusuz olamazsýn Mayamýz tutmuyor demekki.
Aðýz payý verilecek öyle cürümler varken Sesin kýsýlýr sanki konuþazsýn Sabýr sanki bizim için icat edilmiþ gibi Dur bekle anlar belki piþmandýr diyorsun.
Oysa deðiþmez birþey Doðuþtan gelirmiþ ince düþünceler Bir serkeþ oturur göksünün ortasýnda Can kýþa yaklaþýr gülbahar yaza.
Öyledir öyle olur Ýncilsende, incitemezsin Sezeniþler yer etmez tenhada Ayný dramayý oynasýn Yoldaþýn edersin zamanla Geçmeyen ne varsa geçecek elbet Bazýlarýna çok görülür sevinmek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.