Mevlidine Hayranım..

Hz Fatýma annemiz, kýzýdýr ol Nebiden...
Gülüdür hem sümbülü cemali þerefinden...
Elinde bir lokma pak ekmekle teþrifinden...
Gördü Resul-ü Ekrem ekmeði, aldý lokma çiçeðinden.

Dedi ki kýzým ver, bir lokmada ekmeðinden...
Yediðim bu üç günde, ilk lokmadýr elinden...
Damladý yaþý aktý gözlerinden selinden...
Naçiz vücudu hem aç idi, þerbeti içti çiçeðinden.

Her anýn cümlemize ders idin kül eyledin...
Dünya kuruldu cümlesinde sen eksik idin...
Son tuðlasýný koydu yarattý cümlesinden...
Fahri kainat topraðýna ekti gül nebi çiçeðinden.

Yoktu giymeye iki kat asbap! ceketinden...
Dokurdu elbisesi yoksa naçiz elinden...
Hasýrda yatardý , çýkardý izi belinden...
Ýstemezdi gayri baþkasýna ,ümmetini çiçeðinden.

Geldi mevlit kandili, aktý cümleler benden...
Gelmez gayri aleme daha senin eþinden...
Kokunu hisseder aþka gelen ciðerinden...
Özlemiþim hassaten güzel de okur bülbül çiçeðinden.

16/11/2018 Yusuf Mansýz
Sosyal Medyada Paylaşın: