Evlenirdik belki

düðünümüz olurdu evlenirdik belki
hastalýkta saðlýkta sözü verirdik
sen beni üzsen de ben hep severdim
cefan bu yüreðimin süsü derdik

mutlu olurduk da hani olmasak
seninle üzülmek de yetmez miydi ki
önemli olan seninle yaþamak
yan yana uyanmak buna deðerdi

yavrumuz olurdu sen koyardýn adýný
hatýran olurdu bir ömür bana
düðünümüz olurdu belki evlenirdik
kabulümdü seninle mutsuz olmak da

herþeyi elimizle biz zorlaþtýrdýk
ayrýlýðý biz ikimiz kararlaþtýrdýk
severken ayrýlmayý nereden çýkardýk
düðünümüz olurdu evlenirdik belki

herþeyi göze almýþken ama herþeyi
apayrý yaþamak reva mýydý yar
düðünümüz olurdu evlenirdik belki
üstüme gelmezdi þimdi duvarlar

düðünümüz olurdu evlenirdik belki
hayali bile sarhoþ ediyor
seninle aðlamaya dünden razýyým
sensiz hayat çok zor geçiyor


Sosyal Medyada Paylaşın: