Güneþimin batýþý veda ediþin gibiydi, aðlýyorum yaralý halime. Ýnanamýyorum hala inanmýþ deðilim konuþuyorum kendi kendime. Gecelerimin gündüzlerimin sahibiyin zaman geçmiyor iþte. Dumanlý býraktýn kalbimi, ruhum uçurumun gölgesinde.
Alev alev yanýyor içim, gidiþine baka kaldým. Daha yaþým yirmi ikiyken ayrýlýðý tattým. Sensiz kalan hayatýmda yýllarca yalnýz yaþadým. Öyle çaresizim ki, beni gözyaþlarýmla býraktýn.
Nefessiz kaldým, yarým kaldým hasretin sokaðýmda. Her gece gözlerini unutamadýðýmý söylüyorum yýldýzlara. Kýrýlan kalbime yama yaptým, o kadar acýlarýmýn arasýnda. Minik bedenime güneþ doðar mý bilmem bir daha.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fuat.İncir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.