Karanlýk deðil ki, Bu içine düþtüðüm. Acý deðil, Keder deðil ki, Ýçimde büyüttüðüm. Hani ýþýðýn kör etmesi gibi, Hani ateþin üþütmesi gibi, Tarifi zor, Anlatmasý zor, Baþka birþey bu. Sadece benim gördüðüm. Sadece benim çektiðim. Ýliklerime kadar hissettiðim. *** Diyeceksiniz ki; Yaþýyorsun iþte hayattasýn. Elin kolun tutuyor ayaktasýn. Diyeceksiniz ki; Aç deðil, açýkta deðilsin. Ya onca insan ne etsin. Lakin öyle deðil iþte. Yaþýyor ama nefes alamýyorum. Ayaktayým ama adým atamýyorum. Ellerim var doðru da, Uzanýp tutamýyorum. Demem o ki, Ben derdimi anlatamýyorum.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.