Kýrmýzý kalemtraþýmla yeni açtým kalemimi. Sebebi yok. Ajandama ince ve keskin nakþettiði harfler hoþuma gidiyor. Belki de; ellerimden daha cesaretli, Sesimden daha vaveyla, O yüzden yazýyorum. Rengi de yok hem; Bazen... Gece gece siyah, Alev alev kýrmýzý, Deniz deniz mavi... Sahi ne güzel renk þu mavi? En koyu tonu bile...
Hatýrlýyorum da; Küçükken kalemtraþdaki renkli çöpleri biriktirirdik. Mutlu da olurduk. Kalemin azalýp gittiðini,avucumuzda küçüldüðünü fark etmezdik. O zamandan belliymiþ yazmayý seveceðimiz. Yitirdiklerimize yaza yaza yittik de, fark edemedik.
Biraz kalýnlaþtý yine; zevkin süresini uzatmam için, yeniden açmam gerekecek.
Kalemler tükendi,fark edemedik.
Bitene kadar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
özgecanalpöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.