Dil İncitti Beni
Tutunduðum dallar savurdu yere
Bir fýrtýna koptu þaþkýným dostlar
Hâr battý elime, yüreðim yara
Gül incitti beni, kýrgýným dostlar
Durmadan, üstümde esti savurdu
Çöl rüzgârý gibi, yaktý kavurdu
Beni dinlemedi, vurdu da vurdu
El incitti beni, dargýným dostlar
Söylemiyor artýk, lâl oldu dilim
Dört yandan baðlandý, tutmuyor kolum
Yoldaþlar terketti, tez bitti yolum
Yol incitti beni, yorgunum dostlar
Akar bir su idim derya arardým
Dað demez taþ demez ona doðru akardým
Bent, engel ne varsa aþar yýkardým
Sel incitti beni, durgunum dostlar
Ýki kadim dostum, elem ve keder
Yanýmda kalsýnlar, bu bana yeter
Ben kendi dünyamda, benle beraber
Dil incitti beni, sürgünüm dostlar
Ýbrahim Taþdemir
Beste : Ayzer Büyüker
Makam : Muhayyer
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.