SÜRGÜN ŞİİR

Kapalý kapýlar ardýndayým
yorgun yüreðimde tutsak bir umut
Sürgün bir þiir’in dudaklarýndayým
Ne bekle diyor gözlerin beni
Nede vazgeç ve unut

Böyle karanlýk mý olur gündüz dediðin
Bir kýþ böyle mi yakar
Sýmsýký giyinen bir insanýn
Gözlerinde yaðmuru
Her kadýn böyle mi gömer içine aþký, Ve
Her adam böyle mi sever yalnýzlýðý
Hep böyle mutsuz mu biter sevdalar
Vedalar
Hep böyle vakitsiz mi 
GELÝR

Tutunduðu  incecik bir daldan
kaygý duymazken insan
Gövdeden mi kýrýlýr koca bir aðaç
Aklým karma karýþýk yüreðim þaþkýn
Bir hayallik ömrü bile  kalmamýþ
Bu aþkýn
Sen
Ýçimin Sayfalarý arasýnda
gidip gelen sürgün  þiir
Adýný hiçbir yere yazamýyorum
Her yüklemin sonucunda senin izin var
Sensiz düðümleri çözemiyorum


Yalnýz, Baþým deðil
Göz yaþým bile aðrýyor
Rüzgara kapýlan deli dalgalar gibiyim
Kendimi vuracak bir kýyý bulamýyorum
Martýlar bozuyor yalnýzlýðýmý
Sensiz yalnýz bile kalamýyorum.


Sosyal Medyada Paylaşın: