AYIP

Eriyip tükenen sabun misali,
Milletimiz elden kayýp gidiyor.
Dünyada hiç yoktur bunun emsali,
Ýnsanýmýz özden cayýp gidiyor.

Aslýný inkâra kalkýþanlar var,
Gâvurluk yolunda yarýþanlar var,
Kýrkýnda sokakta kýrýþanlar var,
Yaptýðýmýz iþler ayýp gidiyor.

Ar bilirdik haram lokma yutmayý,
Severdik zayýfý baþta tutmayý,
Asla düþünmezdik dostu satmayý,
Dostlar bizi düþman sayýp gidiyor.

Doðruluk, dürüstlük para etmiyor,
Ýyinin peþinden kimse gitmiyor,
Dedikodu, fitne fesat bitmiyor,
Yalancý fikrini yayýp gidiyor.

Sözde herkes piþman böyle gidiþten,
Annen, baban, ablan, aha eniþten,
Memur þikâyetçi yüksek iniþten,
Alt üstün altýný oyup gidiyor.

Bu adam dürüsttür bak diye diye,
Çalýþýp getirdik türlü mevkie,
Az gözü açýlan döner tilkiye,
Alenen tavuðu soyup gidiyor.

Saðýrozan der ki, kendi kendine,
Þeytan tüm serveti koysa önüne,
Asla sýrt çevirme Ýslam dinine,
Azrail topraða koyup gidiyor.
................................. Þair: Ýsmail SAÐIR

Sosyal Medyada Paylaşın: