ÂRİF OLAN...

Þiirlerle, þarkýlarla, türkülerle avunurum;
Kâh sesimle, kâh sazýmla ta yürekten savunurum
Ýnandýðým deðerleri; asla vermem zerre ta’vîz;
Haksýzlýk ve zulme karþý kalamam bir nebze âciz...

Anlamak isteyen için sivrisinek olur bir saz,
Anlamak istemeyene gelir davul zurna pek az;
Ýyi, doðru ve güzeli gerçek deðeriyle koru
Ki sarsýlmasýn ölçeðin; cevap bulsun her bir soru...

Kalmasýn içinde ukde, yitirme hiç umudunu;
Þayet güçlüyse iraden, kýramazlar gururunu...
Ýlimle hâþir neþir ol, kendine yet, var’la yetin;
Zira hayat bir lâbirent, mücâdele hayli çetin...

Beþerî zevkler uðruna fedâ’ edilir mi onur?
Sakýn kasten zarar verme, unutma ki eden bulur!
En kusursuz varlýk ’insan’ için vermiþ her tür kahrý,
Hakkýný ve haddini bil, gücenmesin ulu Tanrý...

Bil ki Allah’ýn rýzasý ile doðar batar güneþ,
Dermânýn kesildiðinde asla tutamazsýn güreþ;
Bazen düþünmek bile güç, sanki iklimler deðiþti;
Þükürler olsun Rabb’ime, mevsim bahara eriþti...

‘Mart, 2006’
Sosyal Medyada Paylaşın: