iþte gidiyoruz sen masum bir tren ben usanmýþ bir yolcu hasret uzun her sensiz zaman israf
aþýk oldum da beton kalbine yüz üstü çarptým beyazýn siyaha tahammülü kadar seviyorum
menzilimsin ve bu aþkýn kýblesi adaletimsin ve kalbimin hükmedeni herkesin günahý kendine; ama sen hayat ýrmaðýnda yýkan ben senin ateþinle yanayým serçenin gözyaþlarý kadar seviyorum bilirsin SERÇELER AÐLARSA ölür
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZLIM CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.