Yaþadým bilirim, büyük yýkýntýyý, Aþýk olan çeker büyük sýkýntýyý, Akýl çýkýp gitmiþ olur dertli baþtan, Hep tersine doðru zorlar akýntýyý.
Yalvar yakar dövün, düzelmez o kader, Yokuþun dibinde kalýrsýn, mükedder! “Git Kafdaðý’ndaki bir anka kuþunun, Kanadýndan bana tüy telek getir” der.
Yýkýlsan da yansan da hiç umur etmez, Uzaktan bakýtýr ama buyur etmez. Aþýkýn boynunda sanki tasma vardýr, Yine de dert etmez, asla gurur etmez...
Bir aþýk görsem, kalbim vurur tak tak, Günlerce yatarým hasta yorgan yatak, Gidip bir hekime sordum derdim nedir? Dedi ki, sendeki bu dert “yanýk-atak”
17.08.2006 Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.